Yağlıdere ilçesi 1987 yılında kurulmuştur. Yöre 11. yüzyıl sonlarında Türk hakimiyetine girmiştir. Haçlı seferleri sonucunda Doğu Roma hakimiyeti başlar. 1200-1400 yılları arasında Trabzon İmparatorluğu’na bağlıdır. 1400’lü yıllardan itibaren Çepni Türklerinin nüfusu artmaya başlar. Fatih Sultan Mehmet’in Trabzon’u fethetmesiyle Osmanlı idaresi başlar. 1920’li yıllara kadar Rum nüfusu ilçede barınmaya devam eder.
1811 yılında çevre halkın dere kenarına Cuma camii yapmasıyla Yağlıdere yerleşmesi oluşmaya başlamıştır. Caminin yanına diğer esnaflar dükkân açmış ve bu alan pazar yerine dönmüştür. Camiyanı adı verilen bu pazarın gelişmesiyle köy oluşmuştur. 19. yüzyılda Tirebolu’ya bağlı köy, 1957’de Espiye’ye bağlı bucak olmuştur.
İlçenin ekonomisi fındık başta olmak üzere tarım, hayvancılık, arıcılık ve ormancılık temellidir. Halk kendi ihtiyacı için meyve, sebze yetiştirmektedir. Fındığa alternatif olarak kivi yetiştiriciliği son yıllarda ilgi çekmektedir. İlçede 2.535 adet kovanla arıcılık yapılmakta olup, yıllık ortalama 34 ton bal üretilir. Ayrıca alabalık çiftlikleri ve iki adet fındık kırma atölyesi bulunur. İlçe topraklarında bakır ve çinko yatakları olsa da üretim bulunmamaktadır.